Reisebrev: Ein slags blåtur — opp og ut i det blå!

Landinga på Ponta Delgada var vel det som kan definerast som 'kontant', men absolutt ingen dramatikk. I marsjhøgda på 11 000 m var det —31°C utanfor flyskrotten, men vel nede på bakken var det ein mild bris og +19°C som møtte oss då vi tusla ut av flyet:

Dream-flyet er mitt fly


Ponta Delgada

 

Så var det store spørsmålet: Var eg framme no? Eller skulle eg vidare? Det er jo fleire alternativ å velja mellom:

 

Etappe nummer 2: Ut i det blå 2
Vi (rojalt fleirtal) kunne sjølvsagt ikkje gi oss no. Skal ein opp og ut i det blå, må ein gjera det skikkeleg! Så no står eg og blomstrar som ei løvetann i påvente av busstransport(?) bort til flyet som skal hit:

 

No er vi nesten i Finnmark! Vel, dette er ein Dash Q400, så det er eit digert fly, men flyet skal først til Horta og så til Flores. Det store spenningsmomentet er kor eg blir kasta av? Og kvifor?

 

På Horta vart eg kasta av!

 

No er gode råd dyre!



Neidå, men til skilnad frå Widerøe, må transittpassasjerar gå av flyet hos SATA.

Så snart skal eg tilbake til same fly. Om ikkje anna får eg sjå terminalbygget på Horta frå innsida. Tarveleg er vel eit dekkande ord

 

Vi kom med kåte byks inn mot Flores, godt med turbulens! Herleg! Rundt tjue grader og sol her ute i havgapet, så dette blir bra!

 

Er det bedre eller verre enn Høybuktmoen?

 

Mykje verre enn Høybuktmoen som jo har ein fungerande kiosk. Fasilitetane likna meir Vadsø flyplass med automatkjøp, men Vadsø er betre grunna leikerom og trivelegare lokale. Horta har på si side flystripe- havutsikt i same retning

 

Er dette bildet fra nye Flight Simulator 2024? Ser jo nesten ikke ekte ut!

 

Litt minuszoom på teflonkameraet

 

Rått bilde!

 

I løpet av eit drygt døgn hadde eg flyge ganske langt både sørover og vestover. British Airways var som vanleg ei triveleg oppleving i businessklasse der kabinpersonalet tydeleg verkar stolte av produktet dei tilbyr. SATA var eit nytt venskap og dei skal fly fleire rundar med før eg er heime igjen. Her eit kart over flyruta:

 

Overnatting på Flores: Hotell i Santa Cruz
Frå flyplassen til hotellet var det knappe ti minutt rusling. I rundt 20 grader og ein frisk havbris var det ein ålreit rusletur. Innsjekken var effektiv og eg fekk tilgang til rommet mitt sjølv om klokka berre var 1100. Det synst eg var positivt.

Hotellet heiter INATEL Flores og ligg på nordsida av flyplassen, så alt av fasilitetar ligg sør av hotellet, men sidan Santa Cruz er ganske så kompakt har det ingenting å seia for min del.

Rommet verka reint og er romsleg. Eg beit meg merke i at det kom ei skikkeleg støvsky opp av golvet dersom eg trampa på ein spesiell plass, men sidan eg er konfliktsky, så tenkjer eg at det er best å berre unngå å trampa der — i staden for å klaga. Utover det synst eg rommet verka veldig så ålreit:

 

I direkte tilknytning til rommet er det ein liten balkong av privat karakter. Her står det eit lite bord og to stolar. Det var riktig så triveleg å setja seg der ei lita stund etter ei lang reise. Utsikten var det i alle fall ikkje noko å seia på:




Heile stasen kosta 370 € for tre netter.

 

Ein ettermiddag i Santa Cruz das Flores
Etter å ha vore sjaber i helsa (#mannepjusk) ei vekes tid, så tenkte eg at det var fornuftig å ikkje vera altfor aktiv dei første dagane av ferien. Så tanken var å vera litt sløv resten av dagen.

Aller først tusla eg gjennom Santa Cruz til caféen Big Love by Monica's som byr på diverse mat, m.a. sandwiches og slikt. Ein plass med god mat, sa Internett. Og det stemte! Og milkshaken var god!

 

Denne pusen hadde nok òg fått milkshake:

 

På veg gjennom Santa Cruz knipsa eg eit par eksteriørbilete av offentlege bygg. Privathusa tok eg ikkje bilete av, men eg noterte meg at mange har ikonutsmykkingar med anten jomfru Maria eller gutungen hennar (han Jesus, altså) på husveggane sine. Om ikkje anna ei påminning om at Portugal er eit katolsk land.

Eit av dei andre hotella i bygda


Det eg forstår som kontoret til lovas lange arm?


Igreja de Nossa Senhora da Conceição

 

Fleire bygningar i Santa Cruz har flotte veggutsmykkingar som viser dyreliv. Det synst eg er litt fint og eg gler meg til å sjå meir av naturen her på Flores:

 

Santa Cruz das Flores ligg fint til. Og eg var heldig å få knipsa eit par fotografi med sollys. Vêret her er jo vekslande og regnet er aldri langt unna.

I tillegg til rusling vart eg sitjande ei god stund å sjå utover havet. Det var nesten som å sitja på Ekkerøy ved Vadsø i Aust-•Finnmark og sjå bølgjene frå storhavet bryta mot land. Her ved Flores er det då Atlanterhavet og ikkje Barentshavet samt at temperaturen er litt annleis, men bølgjer er fine: