Køyreruter (dagsetappar) i kart og nokre ord om overnatting No er tidlegare postar i reisebrevet oppdatert med kart over køyrerutene for kvar dag. I dei komande postane vil eg repetera dagsetappekarta, samt eg vil skriva nokre få ord om overnattingsplassane vi hadde på Island. Så får eg berre be audmjuk om orsaking for at det har tatt så lang tid før eg fekk skrive om dette...
Dagsetappe 1+2: Frå Vadsø til Reykjavik (bil og fly) Planen var å ta Hurtigruten over Varangerfjorden og så fly SAS frå Høybuktmoen via Gardermoen til Keflavik. Dette var før SAS gjekk ut i streik, men reiseruta såg då nokså ordinær ut: Då streiken i SAS vart eit faktum og såg ut til å vara ei stund, så vart gode råd dyre. Det enda med at eg fekk snuska til meg flybillettar med Finnair, men frå Rovaniemi, ein køyretur på nesten 60 mil frå den plassen der dyna mi held hus: Overnattinga på Hilton Helsinki airport hotel skal eg avstå å skildra i detalj her, men prisen kom på 220 € for éi natt og var ålreit med ei god seng og alskens. Kanskje litt dyrt, men med tanke på at dette var ei overnatting mellom to flygingar, så måtte eg berre ta til takke med det eg fekk tak i berre eit par dagar før avreise. Vel framme på Island vart det ein køyretur på rundt 24 mil frå Keflavik til Hvammstangi, staden der Norðurstrandarleið byrjar:
Norðurstrandarleið del 1: Hvammstangi med omeign Vel framme i Hvammstangi vart det ein køyretur rundt Vatnsnes, ein runde på rundt 10 mil før vi tok kvelden. Overnattinga skjedde på Hvammstangi hostel til 883 kr for éi natt. Dette er ein stad med nokså enkel stil, men sengene fungerte til å sova i, så då var det ok. Vi var ikkje mange timane her på hostellet, for mesteparten av tida var vi ute på vegen.
Norðurstrandarleið del 2: Frå Hvammstang til Sauðárkrókur Køyreturen for andre dagsetappe på Island er skildra tidlegare i reisebrevet, så eg skal ikkje bruka korkje meir tid eller plass på det her, men eg nemner at det var ein ålreit tur på rundt 22 mil. Overnattinga skjedde på Mikligarður gjestehus til den nette pris av 1 081 kr. Igjen var stilen enkel, men senga var god, så eg hadde ikkje noko problem med å sova. Det var såpass vindete at eg var i tvil om eg ville ha vindauga ope eller ei, men det ordna seg. Kan hende følte eg at prisen var litt høg, men det var vanskeleg å finna overnatting så tett på avreise, alt vart bestilt berre tre–fire–fem dagar før vi faktisk ramla inn dørene.
Norðurstrandarleið del 3: Frå Sauðárkrókur til Siglufjörður Køyreturen for tredje dagsetappe er under vist i kart og var på rundt 12 mil. Dette var kanskje den gråaste dagen vi hadde på Island, så ein fjelltur ein liten vart skrota. Overnattinga tok vi på Siglunes gjestehus der eg punga ut 1 236 kroner for éi natt. Standarden var ikkje på nivå med prisen, men på Island er det ganske mange turistar som presser seg på i juli, så her måtte ein nesten berre ta det ein fekk.
Norðurstrandarleið del 4: Frå Siglufjörður til Akureyri med ein sving oppom Mývatn + Norðurstrandarleið del 5: Akureyri og Mývatn Vi fekk føre oss at det var greitt å svippa oppom Mývatn frå Akureyri. I ettertid ser eg at vi kanskje heller burde ha brukt ein dag ekstra ved å leggja inn ei natt for overnatting ved Mývatn for å minska køyrelenga for det vart 25 mil denne dagen. Overnattinga var på IG Akureyri. Prisen for to netter var ganske stiv, 3 067 kroner, men det var ikkje mykje ledig i Akureyri, så her følte vi at vi nesten berre måtte snuska til oss dei sengeplassane som var tilgjengelege. Som mange andre plassar er det her sjølvinnsjekking. Det betyr at du får tilsendt ein e-post i forkant av overnattinga med ein kode til døra (eller til ein nøkkelboks) og så låser du deg inn sjølv. På IG Akureyri står namnet ditt på ei tavle med tilhøyrande romnummer.
Tja, eg er for gamal til å døy rockedauden, som jo er ved fylte 27 år, så då er eg hauggamal, faktisk Men vi står han av!
Norðurstrandarleið del 6: Frå Akureyri til Svalbarð All den tid vi brukte mykje tid i Húsavik grunna finvêret vart det sein kveld før vi gjekk til ro. Vi tilbakela rundt 32 mil langs landevegen, men vêret var nydeleg med sol, så det hadde lite å seia. Og nattemørket er fråverande på nordsida av Island i juli. Overnattinga skjedde på klassisk islandsk vis: På ein skule. Vi kom fram til at denne skulen var lagt ned, men der kan vi ha tatt feil. Staden er marknadsført som Thistle gjestehus og har adresse Svalbarð. Dette må vel kunne skildrast som spartansk og mat må du stilla med sjølv. Frukosten tok vi i skulekantina, sjølvsagt. Prisen? Solide 671 kroner for éi natt.
Norðurstrandarleið del 7: Frå Svalbarð til Egilsstaðir Siste køyreetappe på Island denne gongen vart igjen nokså lang, vel 25 mil (kartet viser ikkje ein avstikkar vi tok på vegen). Her vil eg påstå at å køyra vegstrekninga som er marknadsført som Norðurstrandarleið på ei veke faktisk er litt knapt. To netter ekstra hadde gjort mykje for å korta ned dei to siste dagsetappane og dermed gjort det mogleg å sjå meir av landskapet og naturen i området nordaust på Island. Det er langt mellom overnattingsplassane nordaust på Island, så her bør ein planleggja litt. Dessutan kan det spesielt sommarstid løna seg å vera tidleg ute slik at ein unngår at dagsetappane blir for lange. Vi skulle med fly neste morgon allereie kl. 1000, så då tenkte vi at overnatting nært flyplassen var høveleg, så då fall valet på Egilsstaðir. Det var ikkje veldi billig, men Vinland gjestehus hadde eit særs godt tilbod, men til solide 1 338 kr for éi natt. Igjen må du stilla med mat sjølv og alskens, men senga var slett ikkje ille.
Takk for følgjet! Og med dette trur eg reisebrevet er endeleg og fullført. Turen langs nordsida av Island var verkeleg ei oppleving og alt i alt trur eg at vi var heldige med vêret noko som er avgjerande når ein ønskjer å utforska det som Island har å by på av natur. Som nemnt over er det greitt å ha in mente at overnatting ofte er av det meir spartanske slaget med mange sjølvbetjente gjestehus. Du får ein e-post ein dag eller fem før innsjekking med ein nøkkelkode eller tilsvarande og så er det berre å låsa seg inn og snorka på tildelt brisk. Prisane over overnatting er nokså høge, spesielt kanskje i juli, men det er vel ikkje overraskande. Vegkvaliteten er betre enn eg venta. No er eg etter kvart ganske vant med det som i Finnmark blir kalla 'barmarksvegar', altså vegar som ikkje får noko som helst stell og vedlikehald. Islandske grusvegar er mykje betre og stort sett kan du dundra av garde i nokså stor fart, i alle fall langsmed Norðurstrandarleið. Kraftig regnvêr vil sjølvsagt påverka grusvegar negativt, men vi ramla ikkje ned i eit einaste hòl. Kort sagt: Ein kjekk tur! GeoSea geotermiske bad ved Húsavik
Det kostar å vera kar! Og ha in mente at vi bestilte overnattinga same veke som vi reiste. Hadde vi vore ute i god tid (type eit par månader før), så hadde vi sikkert kome billigare unna, men sånn vart det ikkje denne gongen....
Hjertelig tusen takk skal du ha @Kristian, dette var trivelig lesestoff! Veit ikkje heilt korleis eg har klart å unngå og lese dette før, men ser av datoane at det føregjekk i ei travel tid. Men betre seint enn aldri
Atter ett strålende reisebrev fra den kanten @Kristian! Er det en ting jeg virkelig misunner islendingene så er det dei varme kildane og alle mulighetene det gir til badegleder året rundt. Tusen takk for at vi fikk være med!
