Som seg hør og bør Artig å se litt alternative destinasjoner. Bilferie i eks-Jogoslavia står ganske høyt på min liste etterhvert. Sliter forøvrig også med bildene. Lastet opp siden på nytt noen ganger og da kommer det i alle fall opp litt varierte bilder
På Balkan funka det ganske så bra. Grensepasseringar tok sjeldan meir enn 10–15 minutt og trafikkbiletet var ganske så oversiktleg Herr @Upsaker nemnde i ein heilt annan post noko om komprimering av bilete, noko eg har prøvd. No skal alle vere godt under 1MB store. Kanskje det gjer susen
Vel, det tok tid før eg fekk ut fingeren for å skrive om den tredje byen slik at det blir samsvar mellom trådtittel og innhaldet, men no er vi der – endeleg (?). Zagreb Den kroatiske hovudstaden vart grunnlagt på 1100-talet. Zagreb ligg rundt 2–3 timars bilkøyring inn i landet frå Split. Gamlebyen blir omtalt som ‘Gornij grad’ (Øvrebyen) som er vel verdt å bruke tid på, men det er slett ikkje dumt å tasse rundt i resten av byen heller. Utsikt frå Lotrščaktårnet som ligg midt i hjarta av gamlebyen i Zagreb Museumsrunde i Zagreb Det skal seiast at eg ikkje visste mykje om den kroatiske hovudstaden før reisefølgjet og eg kom dit, men det viste seg at byen har ganske mange fine museum som er vel verdt eit besøk. Fordelen med fleire av desse er at dei er veldig små og du treng berre ein knapp time eller så på kvart av dei. Illusjonsmuséet Muzej iluzija, eller Illusjonsmuséet, ligg ikkje så langt utanfor gamlebyen i Zagreb og er via til optiske illusjonar. Det er ingen tvil om at dette er artig for ungane, men ungar finst i alle aldrar, tenkjer no eg. Muséet er slett ikkje stort og det er rom for leik og testing av diverse ting. Illusjonsmuséet i Zagreb Diverre fekk eg ikkje tatt så mange eigne bilete her fordi det var ein skuleklasse på besøk der samstundes som vi var der. Difor har eg lånt eit bilete frå heimesida til muséet som får som eit bevis på at vårt besøk ikkje var ein illusjon. Modelljarnbanemuséet – Backo mini express I Zagreb finn du ein av verdast største modelljarnbanar. Dette muséet ligg rett borti gata frå Illusjonsmuséet og er rett og slett fantastisk. Kjærleiken til detaljar som entusiastane bak denne modelljarnbanen viser, er utruleg fascinerande å sjå på. Litt meir om prosjektet finn du på heimesida til gjengen. Her følgjer eit lite biletebonanza: Backo mini express i Zagreb Per i dag har karane bak dette prosjektet berre brukt eitt rom, men då vi var der, fortalde dei at dei skulle ta i bruk eit rom til samt leggja modelljarnbane ned til kjellaren under og då skulle det verkeleg bli stort. Dersom du har lyst til å sjå over 100 modelltog tøffe rundt på over 1 km modelljarnbane, er dette plassen for deg. Ventar du litt, blir det endå meir å sjå på. Grič-tunellen Tunellsystem under gamlebyen i Zagreb Under andre verdskrigen vart det bygd tunellar og tilfluktsrom under gamlebyen i Zagreb. Etter å ha fungert ei tid som tilfluktsrom for ‘byens lause fuglar’ er tunellane no nyrenoverte og er vel verdt å bruke som transportåre på veg hit eller dit i byen. Grič-tunellen, godt opplyst og litt kjølegare enn utanfor Bymuséet Sidan vi først hadde hamna på museumskøyret, gjekk turen òg innom Zagreb bymuseum, eller Muzej grada Zagreba om du vil. Det slaviske ordet grad er det same ordet som vi finn i det norske ordet gard og går tilbake til ei indoeuropeisk rot som vart brukt om eit inngjerda området. Vel, tilbake til bymuseet: Her var det utstillingar frå heile Zagrebs historie, frå arkeologiske utgravingar og fram til i dag. Det viste seg at dette muséet var digert og ikkje så veldig interessant fordi det meste av utstillingstekstande var berre tilgjengelege på kroatisk. Muséet hadde ei løype som det skulle vere logisk å følgje. Det var opp og ned trapper, inn og ut av større og mindre rom. Overalt var det ting og tang frå ein snart 1 000 år lang byhistorie. Til slutt enda eg opp i toppetasjen. På dette tidspunktet var eg ganske metta på alt som hadde med museum å gjere. Det hjelpte ikkje at eg der oppe gjekk meg på ekstremt mykje naken hud. Det viste seg at der var det aktmaling. Dette kom såpass bardust på at eg bråsnudde og småsprang tilbake der eg kom frå… Historiske Zagreb slik byen blir framstilt på bymuséet
Nokre bilete av diverse rundt omkring i byen Vi tassa ein del rundt i byen og det vart teke eit par bilete. Her kjem eit lite knippe av dei: St. Markus-kyrkja i gamlebyen i Zagreb Det er ikkje fritt for grøne lunger i Zagreb Området rundt hovudtorget i byen Området rundt hovudtorget i byen Nedre del av «matgata» som startar rett bak hovudtorget Zagreb-katedralen Utsikt frå Lotrščaktårnet som ligg midt i hjarta av gamlebyen i Zagreb Utsikt frå Lotrščaktårnet som ligg midt i hjarta av gamlebyen i Zagreb Mimara kunstmuseum ligg i denne flotte bygninga på Roosevelt-plassen Generelt inntrykk av Zagreb Den kroatiske hovudstaden er slett ikkje dum for eit helgebesøk. Då vi var der i midten av mai hadde vi strålande sol og rundt 25–28 varmegrader. For meg som bur nord av moralsirkelen var det i varmaste laget, men tilgangen til iskrem er såpass grei at det er til halde ut. Dersom ein vil få i seg fast og/eller flytande føde tassar ein berre frå hovudtorget nede i «nybyen» oppover «matgata» som ligg langsmed ytterkanten av gamlebyen. Her er det mange trivelege fortausalternativ for svoltne og tørste sjeler til ein hyggjeleg pris. Ein av fleire stader der vi fekk stramma bukskinnet Samanlikna med Beograd og Sarajevo framstår Zagreb som litt reinare og folk ser ut til å ha litt meir mellom hendene enn i dei har i dei to andre byane. Drosjesjåføren som køyrde oss utover til flyplassen på avreisedagen delte villig sitt syn på livet dagens Zagreb. Han kunne forstå at turistar synst det er fint å gjeste byen ein kort periode, men han meinte at livet for det fastbuande var vanskeleg. Prisnivået vart på ingen måte avspegla av høge lønningar. I tillegg såg framtidsutsiktene i arbeidsmarknaden for unge svært dyster ut, meinte vår sjåfør, då ungane hans knapt fekk seg arbeid bortsett frå i turistindustrien ute ved Adriaterhavskysten og då berre i høgsesongen. Nasjonalteateret i Zagreb Sånn i ettertid vil eg påstå at Zagreb er kanskje minst spennande av Sarajevo, Beograd og Zagreb. Sistnemnde ser ut som ein europeisk storby og kjennast ut som ein. I Sarajevo opplevde eg at atmosfæren var distinkt annleis, meir prega av austleg påverknad. Beograd blir på ein måte ein mellomting. Når det er sagt er Zagreb ein stad eg kunne tenkt meg å reise tilbake til. Heller hit enn til dei badande hordane ute ved kysten. Til å vere ein hovudstad er livet ganske så ‘lungt’ og folk er trivelege. Eit bilete frå Øvrebyen i Zagreb til slutt
