NZ ligger i innboksen, og utløses om snaue 6 mnd. Forventningene blir ikke mindre etter dette reisebrevet. Den initielle appetittvekker var Kristians påskebrev forrige året. Den sekundære appetittvekker var å sikre EBG uten en eneste SK flight. Tertiært kommer lyst til å fly langt med SQ. Og flere gode grunner trengs vel ikke. For å si det in shorts: Tusen takk for flott-flott rapport. Meget verdig bidrag i kampen om årets Pullitzer. Eller til Mad Magazine.
Hahahaha lo godt av denne her. Greit å passe seg for FO og Pekka slik at dere kom dere avgårde og ikke havnet på kontoret ved siden av SAS loungen istedenfor Ellers så har da hjemturen startet bra, nyt Changi og god tur videre
Dette er flyglede og reisefeber på høgt nivå! Tusen takk for at vi får vere med dykk, gutar...eh...hobbitar!
Etter eit lite lounge-rally der vi bl.a fekk ganske klar beskjed om at vi ikkje slapp inn i Premium Club loungen var det tid for boarding. (Sommarfuglane hadde tatt kvelden, men karpene var våkne.) Travellingalf smilte pent og segla rett gjennom sikkerhetskontrollen, mens stakkars Stuttfeiten mottok full patdown. Priority boarding gjekk greit såg det ut til (dvs: folk flytta seg og gav plass då Stuttfeiten kom stegande, mørk i blikket og småfornærma frå sikkerhetskontrollen ved gate). Alt ordna seg, og vi steig ombord til høglydt bifall frå crew (for t-skjortene mest sannsynligvis, men dei virka veldig glade for å sjå resten av oss også). Det begrensar seg kor mykje champagne ein kropp kan helle i seg i løpet av ei viss tid, så på denne fighten vart det rødvin til velkomstdrink. Den franske bordeux-en gjorde ein veldig god avløysarjobb. Det humpa og rista litt etter avgang, så det tok ei god stund før setebeltelysa vart slått av og serveringa kom i gang. Krabbesalat til forrett. Lobster Thermidor til hovedrett og ein mango/lime pudding til dessert. Krabbesalaten var kjempegod, slikt kunne ein sikkert glatt ete to av. Hummaren... ja, den smakte ikkje dårlig, men at hovedretten skulle lukte og smake som lussekattar var ein liten overraskelse. Det får ein heller ta ansvaret for sjølv i og med at ein booka denne av cooken. Lime og mangopudding gjekk rett i smaksløkane og surra rundt der lenge. Det var knallgodt! Middagen vart avslutta med rødvin og portvin som knock-out-juice, og så bar det rett i loppekassa. Dei gamle seta på denne A380 var innkøyrde av tusenvis av rumper, og senga mykje mjukare enn på A350 og trippel-sju som vi har prøvd tidlegare. Obligatorisk bilde av menyen: Stort pluss for senga, og eit lite minus for utdatert IFE. Fekk ikkje til å høyre på musikk mens kartet var oppe. Det var enten eller, ikkje både og, som eg er stor fan av. Pluss for Iron Maiden i musikkutvalet, minus for manglande Enya. Det vart ikkje så mykje samanhengande soving, men mange bekkar små... Eg vakna over India, skulle ha vore på do etter eit forholdsvis høgt væskeinntak, men det var turbulens og setebeltelyset stod på. Heldigvis vart det slått av etter eit par minutt slik at eg kunne ta med meg dei to kryssa beina fram og få jobben gjort. Setebeltelyset var avslått kun tre-fire minutt, og vart tend igjen i det eg sette meg i setet. Resten av turen har både eg og Travellingalf slumra og sove litt innimellom. Litt film vart det også tid til før lights on og vekking utført av solstrålane frå SIA. Dim Sum til frokost, med ein chilisaus som heva pulsen og fjerna lett kulsing om knea etter natta. Alt i alt ein flott tur i eit (fortsatt) flott fly, flott crew og turens nest beste seng. Frankfurt, her er det berre å gjere seg klar. Landing om 40 min (i skrivande stund). (Grigory & Punto bringing home the dawn.)
Og så er vi i Frankfurt og kan seie god tur vidare til New York til flyet vårt. Har kome oss i loungen og funne internett igjen. Så blir det vel andrefrokost og litt dusjing. Punto var øsen og ivrig etter å fyre opp pipa igjen.
Det ser ikke ut til at dette er en tur med de store lidelsene... Det store spørsmålet er vel hvordan det blir å kjøre bolaget og Widreoe etter dette?
Akkurat nå er vi veldig glade i bolaget, ledige liggestolar i loungen. Det var to trøtte tryner som sat og bikka med hovudet på turen opp frå Frankfurt Trur det må ha vore lengste etappen på turen.
Baktroppen har omsider kommet seg til SIN. Brutal start med 2 timer kontinuerlig og heftig turbulens, men etter hvert kom da serveringa i gang. Catering fra AKL får ikke toppkarakter fra meg, men en kan ikke vinne i lotteriet hver gang. Jeg var litt bevisstløs i gjerningsøyeblikket billetten ble bestilt og valgte rute via LHR på tur hjem. Det innebar en i overkant drøy layover i SIN, så bassenget ble testet før det bar videre til SilverKris-loungen for litt nattmat. Transitthotellet i natt og videre reise i morgen. SIN-LHR er oppsatt til 13 timer og 40 minutter. Det blir en seig tur, spesielt siden internett koster 20 dollar for 50 MB.
Det gikk egentlig greit uten nett. Eg kjøpte tilgang til SIN, men klarte meg 13-14 timar. Rett nok sov eg dårleg, og kaldsveitta litt, men det var ikkje snakk om spesielt hard abstinens. Ellers ser det ut som om eg får ein nesten like lang pause her på OSL som du i SIN 7 timar hittil, og det ser ut til endå minst to timar til. God tur vidare!
Ser ut som en strålende flight! For min del kan de skrote setekonfigurasjonen på biz. Like forståelig som kunstverket som ligger utenfor operaen i Oslo...
Jau, konfigurasjonen liknar litt på noko eg kunne ha tenkt ut seint ein lørdagskveld (eller tidleg søndag morgon), men servicen var absolutt upåklageleg. Og madrassene i køyene nesten åleine verdt turen. Toss inn eit par trivelige flyvertinner og du får ein flott tur. Om eg skulle ha snudd i døra her, kjøpt ny billett no og reist tilbake, så ville eg vald ANZ over SIA (pga madrassa). Ser litt merksnodig ut ja. Slik ser dodøra ut ombord, her kan ein lære mykje mens ein let gravitasjon og vakum gjere arbeidet for ein. Og slik ser ein film ombord. Cola, 2x"silly water" og ein "knock out juice". (Vassglaset som ikkje var brukt så ofte akkurat her, står på koppholdaren bak.)
IFE har to skjulte egenskaper: - Bestille vin hjem (til andre land en Norge selvsagt...) - Kan henge iPad (med cover) over skjermen...
Herre min hatt for et fantastisk reisebrev, dette er topp underholdning fra start til slutt Synes absolutt at dette skal bli en årlig tradisjon slik at andre også kan bli med på tur Forøvrig er @vegardg snarlik kong Aragorn
