Like ved jarlens palass ligg St. Magnus-kyrkja. Ikkje bland henne med St. Magnus-katedralen i Kirkwall. Kyrkja er enkel både utvendig og innvendig, nøkkelen hentar du i butikken like ved og du låser deg sjølv inn og ut av kyrkja. St. Magnus-kyrkja vart etablett i år 1064 og Sankt Magnus var vel blant dei første, om ikkje den første, biskopane på Orknøyane.
Eit kvarter til fots frå jarlens palass og kyrkja ligg det ei øy. Når det er fjære sjø er øya tilgjengeleg. Her ute ligg det ruinar av ein vikingelandsby, ei kyrkje og eit kloster i flotte omgjevnader: Igjen ser vi spor av ei fjern historie som orknøyingane veit å ta vare på. Infoplakatar om denne staden og andre er plassert ut og ein kjem heim litt klokare. På toppen av øya ligg ei fyrlykt: Neste stopp er Atlanterhavet: Følg med på tidevatnet, elles må du ringje 999 og få assistanse frå Kystvakta. Det er jo litt flaut...
Tips: Ta med gode ruslesko og labb i veg. Siste buss inn til Kirkwall går kl. 1800. Vi nådde mykje på dei nesten fire timane vi brukte i Birsay-området. Inspeksjonskonklusjon: Ein flott stad ut mot havet. @Earl sitt palass bar preg av tidas tann, men juniorinspektøren hang ikkje med nebbet av den grunn. Frodig og fredfull stad. Godkjent-stempel delast ut villig vekk.
Kirkwall: Med sine 5 000 innbyggjarar er Kirkwall største by på Orknøyane. Han er slett ikkje usjarmerande. Inspektørane har kost seg her òg. St. Magnus-katedralen dominerer bybiletet: Vegg-i-vegg med kyrkja ligg biskopens hus, bygd på same tid som Håkonshall i Bergen, altså 1100-talet: @Earl har òg i Kirkwall sitt eige palass: Av naturlege grunnar er dette palasset litt sjabert fordi eigaren på 1500-talet levde så ekstragavant at han bygde seg opp ei gjeld på 150 000 pund. Det ville vel ha vore tilsvarande eit statsbudsjett eller to i dagens pengar.
Mat og drikke i Kirkwall: St. Ola's bar ved hamna byr på brillefin mat. Her blir ting laga frå botna, så dei ber om litt tolmod, men vi fekk fôr på bordet på rundt 20 minutt. Vanleg britisk pubmat. Lucano lagar òg mat på botna, grundig og fint. Her kan matlaginga fort ta 25 minutt. Italiensk. Knallgodt. - Tips: Bordbestilling kan vere lurt. Orkney hotel: God britisk pubmat. Ingenting å grue seg til. Ikkje prøvd: Helgi: Det var aldri plass her... Lokal mat, både fisk og kjøt er tilgjengeleg alle stadar. Det er lett å få fatt i og prisane er slett ikkje avskrekkande. Vi har vel ikkje vore mykje over 40 pund, då inkludert litt alkohylerande drikke.
Når det gjeld overnatting har inspektørane i denne runden testa Hotel Orkney. Greie rom og triveleg stad. I frukostsalen var det lett kaotiske tilstandar som leia tankane i retning 'Hotell i særklasse', men slett ikkje like skandaleprega. Det vart berre litt mykje for dei to servitrisene med éin gong det var fleire enn fire gjestar til frukost på same tid. Vi hadde god tid og humra mykje for oss sjølv. God mat! Av uforståelege grunnar har vi ingen bilete frå hotellet per no, så vi tar eit bilete frå den lokale bensinstasjonen i staden:
Ser dere er på busskjøret. Noe som ikke er dumt. Har dere utredet leiebilen fordeler og ulemper på Orkenøyene? eller utgikk det fra planleggingsstadiet?
Hovudårsaka til at det vart bussing på oss er at eg gløymde att førarkortet mitt nordpå i Aust-Finnmark. I tillegg las vi oss fram til at busstilbodet er godt bygd ut her. Med tanke på at det bur litt over 20 000 menneske på Orknøyane er kollektivtilbodet veldig godt, sjølv om ein må planleggje litt. Leigebil gjer at ein får sett meir på kortare tid, heilt klårt, men å sjå utover landskapet frå bussvindauget er òg fint.
Jeg er grunnleggende glad i offentlig transport ( selv om jeg bor i Oslo). Men tenker på ferietur med eldre familiemedlem, og da blir leiebil mer aktuelt.
Slik eg har observert trafikkbiletet frå bussetet er det ikkje noko problem å bruke leigebil. Skiltinga er god og det er ikkje veldig mykje trafikk her ute. Ha in mente at alle dei lokale køyrer nesten alltid for fort. Høgste registrerte fart er 128 miles i timen (vedkomande vart aldri tatt). Den personen som har køyrd fortast og vorte tatt for det, låg i rolege 98 miles i timen (vedkomande vart dømt til evig fotgjengeri). Maksimal fartsgrense her ute på landeveg er 60 miles i timen, men 50 er minst like vanleg. I tettbygde strøk er 30 vanlegast. Bussjåførane er ofte tunge på gasspedalen, dei fyk gjerne forbi 'hattkallar/hattkjerringer' som følgjer fartsgrensa, og som oftast er dei tidleg ute, gjerne fem minutt allereie frå starthaldeplassen. Rett nok har vi ikkje opplevd uvøren køyring på noko vis, så alt er fryd og gammen.
Vet ikke hva du livnærer deg av i Aust-Finnmark, kan det være som dagpappa for naboens katt? Uansett, du har helt klart en fremtid (og for alt jeg vet også en baktid) som forfatter og utgiver av reiselitteratur. Keep it coming!
Takk for det! Ref. bilkøyring: Det er lett tilgang til parkering ved alle attraksjonar og i Kirkwall finst det langtidsparkering. Dei fleste ferjene tar òg med bilar (førehandsbestilling kan vere lurt). Så etter mitt ringe syn blir det nok ein bra og ganske så smertefri tur sjølv ved bruk av leigebil.
Juniorinspektøren @Earl påstår med rette at seniorinspektøren nok høver best i små doser i lukka fora, men det betyr ikkje at herrens ord ikkje varmar. Tvert om! Tusen takk!
Å kjøre bil på Orknøyene er veldig uproblematisk. Var der for ca en måned siden, og hadde leiebil i 4 dager. Fordelen er at du kan kjøre hvor du vil, og stoppe der det passer deg. Største utfordringen de første timene var at jeg ikke har kjørt bil med manuell gir siden 2012, og heller ikke kjørt på feil side av veien i stor skala på ca 20 år
LM0433 frå KOI til GLA Flybussen går kvar halvtime, vår starta fem minutt seint frå sentrum av Kirkwall, men med regelmessige fartsgrenseoverskridingar ut til flyplassen kom vi hit i god tid. Innsjekk startar 10:40, avreise er 12:00. KOI byr på kiosk, bar og kafé og du går gjennom sikkerheitskontrollen når dei ropar opp flyet ditt. Veldig enkelt. På oss vart det is før avgang: Ute på stripa er det morosame fly: Loganair styrer skuta. Fin flyplass!
Tid for hjemreise Så var vi på Kirkwall airport etter noen flotte dager på Orknøyene. Returen starter ned Loganair til Glasgow kl 12 før BA frakter oss resten av veien til Oslo via Heathrow. Ventetiden på flyplassen brukes til å støtte der lojale meieri/ isfabrikk. Den anbefales absolutt og vi har i løpet av besøket testet de fleste smaker. Innsjekking foregår raskt og greit, og sikkerhetskontroll går man først igjennom når det annonseres og flyet er på vei inn for landing... Eneste som mangler er smaksprøver av lokale varer servert av søte guider fra destilleriet .. De har vel og merke bar her, men den ble ikke besøkt
Og veldig triveleg sikkerheitskontroll der dama på framsida av gjennomstrålinga jabba skit med alle og køyrde manuell sjekk av alle boardingkort. Eg synst slikt er mykje kjekkare enn alle desse automatane og slikt som gjer at ein ikkje har kontakt med menneske på reisa. På andre sida av kontrollen er det eit venterom. Ikkje noko meir. Fin utsikt til stripa, men ingen grunn til å be om å få gå tidleg gjennom sikkerheitskontrollen.
Dei har ein bokhandel i venterommet. Du henter ei bok i hylla og betalar i syltetøyglaset ved sidan av. Eit samfunn bygd på tillit er fint
