Og no om ein stad som eg ikkje hadde høyrt om før i 2017: Dersom du er på Balkan, bør du vurdere en tur innom Prizren i Kosovo. Kulturhovudstaden Her tenkte eg berre å skrive kort om mine opplevingar i denne byen som har ei historie som går tilbake til år 100 e. Kr., då med namnet Theranda. I dag har byen rundt 180 000 innbyggjarar og reknast som den kulturelle hovudstaden i Kosovo. Moskéar Kosovo er (i hovudsak) muslimsk. I Prizren budde det visstnok rundt 20 000 serberar (som for det meste er ortodokskristne) før krigen på 90-talet, men i dag er det nesten ingen igjen. Byen har over 20 moskéar og fem gongar om dagen blir det sendt ut bønnerop frå dei mange minaretane. Kanskje synst du slikt er slitsamt, men eg opplevde det ikkje slik. Det er jo stort sett over på fem minutt. Den største moskéen i Prizren kjem du nok til å tasse forbi mange gongar (sjå biletet over). Det er òg mogleg å stikke innom så lenge du tek av deg skoene og elles overheld skikkane for moskėbesøk. Det står skilt utanfor. Festningen Den openbare attraksjonen i byen er Kalaja, festningen som ligg på ei høgde ovanfor sentrum. Herifrå er det god utsikt i alle retningar og det er vel verdt å tusle den lange og bratte bakken, spør du meg. Andre attraksjonar Prizren er ikkje tettpakka med attraksjonar, men er vel heller ein attraksjon i seg sjølv med sitt nokså store gamlebyområde. Overalt er det matplassar, butikkar og folk. Her er Prizren sett nesten frå fugleperspektiv. Gamlebyen er stor nok til at ein kan traske på seg slitne bein. Mat Vi kom over veldig god pizza på Ambient (4€ per snute), god lokal mat på Le Syle (6€ per snyteskaft) og superdigg iskrem på Shietënie (1,50€ for tre kuler) (namnet kan vere stava feil). I det store og heile får du ein god middag for fire-seks euro. Så kjem drikke i tillegg, men det skal godt gjerast å blakke seg (heilt). Tidsbruk Med tanke på at det ikkje er så mange attraksjonar her, så held det kanskje med éin heil dag i Prizren, men byen er ein grei base for dagsturar til området rundt, anten det er til Priština, Peć eller Šar-fjella (mogleg feil stavemåte). Folk Vi opplevde at dei som vi snakka med, var veldig trivelege, folk var stort sett i stand til å kommunisere på engelsk og sørvisen på hotell og resturantar var god. Reisen til Prizren Den enklaste måten å komme seg hit på, er vel med buss frå Beograd (Serbia), Skopje (Makedonia) eller frå Priština (Kosovo). Leigebil er òg mogleg, men ikkje alle selskap gir deg lov til å køyre i Kosovo, mogleg samanheng med det som står under neste punkt. Grensepassering Når det gjeld grensepassering, er det verdt å merke seg at Serbia ikkje har anerkjent Kosovos sjølvstende. Det betyr at dersom du skal frå Kosovo til Serbia, må du ha reist inn i Kosovo frå Serbia. Her kan ein tur innom UDs landsider vere greitt. For nordmenn er det visumfritt. Tryggleik Sjølv om det var mykje folk i gatene, følte eg meg slett ikkje utrygg, men sunt folkevett er det jo greitt å ikkje leggje att heime. Ein del barnetiggarar i barneskulealder kan vere pågåande. Overnatting Vi budde på Centrum hotel som nok er blant dei betre i byen, ingenting å rynke på nasen over bortsett frå at kort veg til uteplassane fører med seg litt støy på ein fredagskveld. Torsdagskvelden var nokså stille og roleg. Prisen låg på 400 kr. per natt (bestilt via Expedia). Konklusjon Prizren var ei positiv overrasking i eit lite land med ei trøblete fortid (KFOR har framleis ei avdeling her etter det vi kunne sjå) der ein kan slappe av på ein fortauskafé og la livet svirre forbi. Ikkje feil med +20 grader i byrjinga mai, heller.
Tror jeg jaggu er eneste del av provinsen jeg ikke har operert i (annet enn gjennomreise til Skopje).
Du får se om det høver med et stopp neste gang du er i strøket Vær så god! Nå skal jeg ikke uttale meg om resten av Kosovo, det har jeg kun sett fra bussvinduet, men Prizren var en rett ut sagt positiv opplevelse Tusen takk! KFOR har fortsatt et relativt stort anlegg i byen, så kanskje er det rom for en nostalgirunde Nå kan jeg forstå at behovet ikke er direkte påtrengende
Enig. Jeg måtte bruke både batong, pepperspray og endog skyte en rekke aggressive hunder der. Mest morsomt var imidlertid flighten fra Pristhina til Tirana, hvor flyet bokstavelig talt kjørte slalom på rullebanen for å unngå løshunder. Samt at både de foran, bak og ved siden av meg hadde spydd før vi nådde marsjhøyde (mulig jeg burde tatt hintet...). Kraftig turbulens med småflyet.De fleste spydde utenom meg og jeg var den eneste som takket ja til den enkle serveringen. Spess.
Tusen takk for flott reisebrev Kristian! Endå eit tillegg til ei lang to-do-list. Det er nesten så eg får lyst til å reise heim til Europa
Takk for en fin rapport. Ser virkelig ut som et fint reisemål dette her. Kosovo er jo ikke akkurat hverdags for alle å reise til når man tenker på den nære historien, så spennende å se en reiserapport derfra
Aller først må du helsa på hobbitane Elles tusen takk for hyggjelege ord. Tusen takk, Earl! Det er merkeleg korleis overflata, slik eg opplevde det, ikkje bar preg av krigen som råka landet/området på 90-talet. Eg vil tru at ein treng ikkje å pirke lenge før sår.og arr kjem fram. Likevel var Prizren ein fin liten (dersom 180 000 menneske er lite) by
