Reisebrev: I vesterveg: Dublin og Shetland

Vi tok oss tid til ein kveldstur i Burravoe der vi gjekk langsmed sjøen rundt ei halvøy. Som vanleg eit rikt fugleliv med tjeld og måse, men ein nyfiken sjel titta òg opp av vatnet og undra seg nok over det rare vesenet han såg på land:


Litt om ferjelivet på Shetland
Så skulle vi ta ferja heim i retning Lerwick. Der las eg sjølvsagt feil på rutetabellen, så vi fekk ekstra ventetid, men berre knappe tre kvarter...

Å ta ferje på Shetland er eigentleg veldig ålreit då det er avgangar stort sett kvar time eller oftare, i alle fall mellom Mainland og Yell samt mellom Yell og Unst. Første ferje går i sekstida på morgonkvisten og siste etter ni på kvelden (endå seinare om du bestiller før seks på ettermiddagen).

Å finna riktig ventefil kan vera litt utfordrande, i alle fall for oss som har litt tungt for det, fordi det er ikkje heilt berre-berre:


Eg har på kjensla av at kvar ferjerute har sitt eige system, noko som er forvirrande. På toppen av alt er sjølvsagt merkinga av ventefilnummeret i asfalten stort sett nesten skrapt vekk eller tatt av vinden og skilt over filene eksisterer ikkje. Ja-ja, det er mogleg at eg no er pirkete... Eg synst mest at det er litt sjarmerande.

Betalinga for ferjeturane var òg eit lite eventyr. Vi betalte på første ferja (frå Mainland til Yell), der fekk vi returen òg. Neste ferje (frå Yell til Unst) sjekka ikkje oss i det store og heile verken nordover eller på retur sørover. Så om vi betalte det vi skulle anar eg ikkje, men vi prøvde!


Kveldssol på ferja frå Yell til Mainland


Dagens køyretur vist i kart med utvalde stoppestader

 

Værstein er fine greier

 

Ser ut som fine forhold på fergeturen, men det viktigste spørsmålet er ubesvart... hadde de svele? Hvis ikke så er det vel ikke ordentlig ferge

 

Her kunne det ha skjedd:

Ladysmith road, Scalloway, Shetland

 

Heile kafédrifta var stengt, så verken svele eller vaffelkake var å sjå... Det blir levert klage til Downing street 10...! Å, ja, eg går rett til topps!

 

Andre dag på Shetland
Etter å ha sjekka vêrmeldinga og ein ferjetabell vart dagsplanen lagt i går omkalfatra etter beste evne. Ein solid dose feilnavigering på toppen av ein blings i planleggingsfasen før avreise ut av Noreg medførte at den nye dagsplanen vart endra på ny.

Kort sagt hamna vi etter ein køyretur i shetlandsk landskap til Scalloway, den historiske hovudstaden på Shetland før Lerwick tok over. Hit skulle vi eigentleg ein annan dag, men pytt-pytt.


Scalloway sentrum

I Scalloway ligg eit fint lite museum som via den seks tusen lange busetjingshistoria i området frå neolittisk tid og fram til våre dager. Særs interessant med sveip innom jarnalderen, vikingetida og tida med skotsk styre.

For oss nordmenn er Shetlands-Larsen eit kjent namn. Under andre verdskrigen vart sabotørar frakta frå Shetland over til ulike plassar i Noreg, som til dømes Troms, Trøndelag (hit for å ta ut Tirpitz som ei tid låg i Fættenfjorden ved Åsen i Nord-Trøndelag) m.m. Andre vegen vart norske flyktingar frakta.

Denne svært risikofylte overfarten med båt mellom Shetland og Noreg skjedde under militær leiarskap og kodenamnet for operasjonen vart Shetlandsbussen. Han varte frå 1940 og heilt til 1945.

Utstillinga som tar føre seg shetlandsfararane er jamvel skilta på norsk, og er etter mitt syn eit aldri så lite must for å få eit innblikk i vår eiga krigshistorie. Så var det ingen kven som helst som var med på opnings av museet i si tid:

 

Minnesmerke over shetlandsfararane

Ved sjøkanten i Scalloway er det plassert eit minnesmerke for å heidra dei som mista livet på oppdrag for Noreg under andre verdskrigen i operasjonen som vart kalla Shetlandsbussen. På 17. mai hadde det vorte lagt ned blomekransar som stod seg fint no litt over ei veke seinare.

Det er fleire spor etter Noreg i Scalloway, som til dømes eit kaiområde oppkalla etter dåverande prins Olav som gjesta byen i 1942:

 

Shetlands motto: Med lov skal landet byggjast (setning frå Jyske lov av 1241, same ordlyd finst òg i norske Frostatingslova)

Etter ein fin liten runde i Scalloway og lønsj på Cornerstone, tok vi turen til Lerwick igjen. Der var vi innom Shetland museum som tar føre seg dei fleste aspekt av historia til Shetland og folket på øygruppa. Museet er vel verdt eit besøk, spør du meg.

 

Kveldsturen gjekk til Eshaness for ein roleg gåtur på seks kilometer i lettgått terreng, men nokså dramatiske omgjevnader og i solid vind. Eshaness ligg ein liten time frå Lerwick med bil. Vi lar bileta tala:

 

Ponni Tyler?


Eggutsal på Eshaness


Dagens køyrerute vist i kart

 

Utruleg flott, fine bilete

 

Det er så mange som klager på/til han stakkaren for tiden, ikke lett å få gehør der enten det er for lete svele på fergen eller for mye champagne på festene!
Stakkars mann …

 

Vi er fortsatt takknemlige for fortelling og bilder.
Med unntak av fergetrafikken får vi en glimtvis følelse av gjensyn fra kjøring langs Varangerfjorden, på nordsiden selvfølgelig.

 

Ekstremt presis! Nesten betre enn Vidar Theisen!

 

Med mitt diamantkort hos SAS bør eg få prioritet!

 

Ja, landskapet er fotogent

 

Ja, men det er mykje meir sau og mange fleire store grasenger her ute i dette havgapet. Fråveret av tre og det store vidsynet gir ei slags kjensle av å vera heime. For ikkje å snakka om vinden som stadig skapar uorden i sveisen!

Eksforloveden hadde kanskje funne trivsel her, forresten:
Garnutsal i Lerwick

 

Usikker på om jeg skal vise henne dette bildet, men takk likevel

 

Må ta en tur til Shetland gitt. Takk for at du deler

 

Enig!
Neste ingeniør-tur?