Stuttfeiten kjøper seg SIM-kort i Ho Chi Minh City

Eg fikk heldigvis hjelp til å vakne i 7-tida i dag, av ein mann som snakka og ropte på lydanlegg så rutene klirra på rommet. Og han gav seg ikkje før klokka var 9. Men ungane han snakka til jubla og lo i alle fall, så det virka som alle kosa seg.

Fyrstefrokost:



Mens eg ventar på å klare og gå prøvar eg å bestemme meg for bytur eller besøk i Cu Chi-tunellane. Hmm.

 

Så har eg fått fyllt Tiger på tanken. Det er snart klart for bytur, guiden hentar meg om ein time. Passelig varmt, så det spørs om ikkje ein kjapp dusj hadde gjort seg før avgang.

 

Såg ut som det var god plass rundt det bassenget? Fortsatt god tur!

 

Ja, der var ikkje så trangt. Mulig det var pga dei 30 sek regnskurane som kom med ca 15 minutt intervall. Men med 32 grader gjorde regnet berre godt for ein uaklimatisert skrott.

"That's not a knife mate, THIS is a knife"?
Eg fikk i alle fall ein GT som dessert etterpå mens eg venta på guiden.



Eg delte guide med ei trivelig svensk dame som er her på jobb ei veke. Turen starta med besøk på det gamle postkontoret og Notre-Dame katedralen (som er stengt pga restaurering og stort sett dekka med presenning).



Gamlefar held eit ope auge med postgangen.

Kart over gamle Saigon.

Etter å ha kjøpt postkort vart det besøk på historisk museum. Guiden tok oss med gjennom Vietnam si historie siste 2000 åra.


Motstandskamp er vel det som går som ein raud tråd gjennom historia sidan tidenes litt ut på dagen, mot kinesarar, franskmenn og amerikanarar. Bildet ovanfor frå fyrste gongen dei fikk kasta ut kinesarane. Trestakane under er av typen "kjekt å ha tusenvis av slike på elvebotnen den dagen ein får lurt den kinesiske flåten opp i elva straks før årets lavaste tidevatn punkterar keisaren sine skip".



Budda, før han gjorde suksess og fikk mat.

Fruktbarhetskulten til Champa-nasjonen var ikkje effektiv nok til å unngå å bli erobra av vietnamesarane. Desse er ganske store, så eg tvilar på dei har vore i dagleg bruk.

Budda med sine tusen hender og tusen auger. Storebror ser deg...

Alle gjenstandar var merka med Ikkje Rør-skilt, og guiden vår tok på absolutt alt vi stoppa ved. Men vi kom oss gjennom utan tilsnakk, og så gjekk turen vidare til ein kunsthandverkstad der dei laga saker og ting av perlemor og eggeskal. Trur kanskje eg gløymde å ta bilde der, men det var masse fantastisk fint arbeid.

 

Turen gjekk vidare. Bildet nedanfor er av minnesmerket over Thích Quảng Đức, som brende seg i hjel i protest på gata i Saigon.

Eg kunne gjort det bra som bruktmopedselgar her i byen trur eg.


Det var ein interessant ettermiddag, og som avslutning var vi innom eit kinesisk tempel:




Og ein vietnamesisk pagode:




Vi fekk grundige foredrag begge plassar, men dette er eit, for min del, uinteressant emne, så eg høyrde ikkje så mykje etter. Men der var mykje fint å sjå. Trur nok det kan vere gode pengar i religion.

Guiden vår var også innom politikk, og eit samandrag kan vere at han ikkje er den mest hardbarka kommunisten i landet her. Konklusjonen var i alle fall at så lenge der er liv, og at ungar får utdanning, så er der håp. Og eg håpar alt ordnar seg for dei fantastiske menneskja i landet her.

Ved retur møtte eg på denne gjengen utanfor hotellet. Anar ikkje kven dei er, men dei hadde fine bunadar og store trommer.

Happy hour på hotellet, kanapear og rødvin, hurra!

 

Så er det avgang frå hotellet. Det blir båttur på elva til Cu Chi-tunnelane, eg gledar meg. Vi skal berre hente nokon andre karar, og så er det i båten. Whoa!

 

På tur nedover Saigon-elva mot HCMC igjen etter mykje kryping på kne og albogar. Det ristar, bråkar og tårene renn pga fartsvinden. Herlig!



Prøvde å spytte i elva for å sjekke farten ("Kjellen Bigset-metoden"), men dei vart sure bak meg. Medstraums ligg vi vel på rett under 30 knop.

 

Eg bur på Intercontinental Saigon. Heilt greitt, fikk både bed og breakfast.

Kom akkurat tilbake til hotellet. Eg ser ut som ein gruvearbeidarar, så dei gav meg auget når eg gjekk inn døra. Passar nok bra med ein dusj og eit nytt lag solkrem no.

 

Eg skal prøve å huske og finne kontaktinfo til guiden vi hadde i dag. Kjempetrivelig kar med masse kunnskap.

Han har jobba som guide i 12 år og eg kan absolutt anbefale å reise på tur med han.

Takk for tipset! Mulig det kan bli ein stopp der i kveld etter matorgie på moped.

Fekk dusja meg, ut og handle litt, og då var det berre å springe gjennom dusjen igjen for å kjøle seg. Der er heldigvis ikkje vassmålar på rommet. Trur eg. Varmt og godt i dag jaffal.

 

Kombo: anti-malariamedisin og styrkedråpe etter elveturen.

Så ut på handletur etter rein skjorte, må tenke litt økonomi, og dette er sikkert billegare enn å vaske på hotellet.


Operahuset, rekk ikkje dette i dag.





Det er for all del ein grann rusk her også, men det er ikkje like kjekt å ta bilde av.

Litt meir malariabehandling i cluben, og så blir det motorbike food tour. Har blitt lova fermentert egg til dessert så det spørs om det blir to GT før avgang.

 

Lokalmattur på moped:









Eit tips for ein slik tur er å ta med ein neve våtserviettar i lomma. Også å legge igjen på rommet det ein måtte ha av fobi mot kakerlakkar på kjøkenet.
Men det var fantastisk god mat. Eg er fortsatt svett i panna etter dei fermenterte bambusskudda. Sterke saker

Eg hadde edru sjåfør også, så om eg let att augene i dei største gatekryssa klarte eg stort sett å halde dødsangsten under kontroll også. Alt i alt ein kjempefin tur (med forbehold om at eg ikkje blir ståande på kne og prate i den store telefonen i natt), kan absolutt anbefalast.