Yes! Då er eg på plass i loungen, ANA Suites.
Det var med ganske bestemte skritt eg gjekk fram fyrsteklassealléen framfor innsjekkingskranka til Thai med passet på strak arm. Og med skjelvande røst forhøyrde eg meg om kva som var grunnen til manglande boardingkort og at eg måtte vansmekte på ein plastbenk i 9 timar. Det klarte dei ikkje finne ut, men då den unge dama som var stasjonert der fikk like våte tårer i augene som meg, klarte eg ikkje å vere lei meg lenger. Ikkje at eg egentlig var så skuffa lenger, hadde trass alt ikkje planlagd å bruke heile dagen i lounge uansett. Og så gjekk alt oppoverbakke igjen.
Fekk følge til, og gjennom sikkerhetskontrollen. Som stor gut klarte eg fint å vise passet åleine, og no sit eg altso i Haneda sitt aller mest heilage rom med litt spansk i koppen og meir i kroppen.
ANA Suites er eit greitt hakk opp frå businessloungen ved sidan av, men her fins ikkje ein einaste Star Wars figur så vidt eg kan sjå. Dei tek bestilling og serverar rundt omkring i sittegruppene, ein får varme vaskeklutar og einaste aberet så langt er at meldingane på høgtalarsystemet er like skrallande som i resten av terminalen.
Lang dag i dag, og i går også, så eg er spent på om eg held ut utan å sove på flyet. Ein dusj no, og så litt å bite i på flyet, og så kan det hende Stuttfeiten får tunge augelokk utover natta. Hadde vore greitt å sove litt. Kjedelig om auga ser ut som baklysa på ein Ford Granada når eg skal diskutere med portvoktarane i Royal First loungen i BKK.
Med loungemangel har eg brukt over 600 kr i dag i unøyda (i staden for gratis mat og drikke), så eg må rekne litt på om det blir nettilgang på flyet.
Vis alt...