For to år sidan publiserte eg påskekrim frå New Zealand. Dette året kan herskapet ta del i eit påskedrama frå Argentina. Eg kan love latterleg mange bilete og ulideleg store mengder tekst. Dette kan bli eit reisebrev for dei spesielt interesserte... Du er herved åtvara!
Reisebrevinnhald Diverre kan eg maks ha 10 000 teikn per post, og av ein eller annan grunn blir teikna i hyperlinkar rekna med, så herifrå blir det linka til utvalde plassar i reisebrevet. 01 Kvifor Argentina? Litt om planleggingsfasen 02 Korleis ta seg rundt i verdas åttande største land? – Litt om reiseruta 03 LATAM eller Aerolíneas Argentinas? – Om å fly «standsmessig» 04 Bilkøyring – eit dødsprosjekt? – Litt om mysteriet med nødblinklys 05 To forventningsfulle karar på tur: Kva kan gå gale? 06 Dag 1: 15/2-18: Fram med nødknappen 07 Dag 1: 15/2-18: Tastaturhamringsmaraton 08 På veg sørover: Ei uventa reise 09 Dag 2: 16/2-18: Frå respatex til fuglekvitter 10 Dag 2: 16/2-18: I lag med bleiebrukande franskmenn 11 Nuestra Señora Santa Maria del Buen Aire: – To døgn i Buenos Aires 12 Dag 3: Laurdag 17/2-18: Ezeiza-massakren 13 Dag 3: Laurdag 17/2-18: Vitne til plyndring frå drosjen 14 Dag 3: Laurdag 17/2-18: Byvandring med noko attåt 15 Dag 3: Laurdag 17/2-18: Pengelens 16 Dag 4: Sundag 18/2-18: Ei avkjøling i verdsrommet 17 Dag 4: Sundag 18/2-18: Februartimar via til mai og juli 18: Dag 4: Sundag 18/2-18: Mat og overnatting i BUE 19 Med fly frå Buenos Aires til Ushuaia: Jomfruturen med LATAM 20 AEP–USH: Innsjekk og slikt 21 AEP–USH: Flyturen – fire timar i økonomi 22 Porten til Antarktis: Eldlandet 23 Dag 5: Måndag 19/2-18: Eit iskaldt møte 24 Dag 6: Tysdag 20/2-18: Til verdas ende 25 Eit lite sidetrinn: Evita 26 Dag 7: Onsdag 21/2-18: Pingu og venene hans 27 Dag 7: Onsdag 21/2-18: Togtur i forbrytarklasse 28 Dag 7: Onsdag 21/2-18: By og land – hand i hand 29: Dag 7: Onsdag 21/2-18: Mat og overnatting i USH 30 Med fly frå Ushuaia til El Calafate: Transportetappe med LATAM 31 USH–FTE: Litt generelt om flyturen 32 I sørlege del av Patagonia: Is og lama 33 Dag 8: Torsdag 22/2-18: Er Kalle feit? 34 Dag 9: Fredag 23/2-18: Lama-rama 35 Dag 10: Laurdag 24/2-18: Gi mæ is! 36 Dag 10: Laurdag 24/2-18: Mat og overnatting i FTE 37 Med fly frå El Calafate til Bariloche: Jomfruturen med Aerolíneas 38 FTE–BRC: Innsjekk og sørvis om bord 39 FTE–BRC: Flytur med utsikt 40 I nordlege del av Patagonia: Fjell og sjokolade 41 Dag 11: Sundag 25/2-18: Heim til generalen 42 Dag 12: Måndag 26/2-18: Tur til Colorado 43: Dag 12: Måndag 26/2-18: Mat og overnatting i CPC 44 Dag 13: Tysdag 27/2-18: Spor etter det tredje rike 45 Dag 13: Tysdag 27/2-18: På oppdagingsferd 46 Dag 13: Tysdag 27/2-18: Mat og overnatting i BRC 47 Med fly frå Bariloche til Salta: Ein tårevåt tur med LATAM 48 BRC–AEP–SLA: Nokre ord om flyturen 49 Kontrastfylte dagar: Storbyliv, salt i grauten og djevelske saker 50 Dag 14: Onsdag 28/2-18: Ein vill kveld 51 Dag 15: Torsdag 1/3-18: Uvant urbanitet 52: Dag 16: Torsdag 1/3-18: Mat og overnatting i SLA 53 Dag 17: Fredag 2/3-18: Leigebiltjuveriet 54 Dag 17: Fredag 2/3-18: Ein tur til djevelen 55 Dag 18: Laurdag 3/3-18: Salt i såret 56 Dag 18: Laurdag 3/3-18: Urbanitet i passeleg mengde 57: Dag 18: Laurdag 3/3-18: Mat og overnatting i Tilcara 58 Med fly frå Salta til Puerto Iguazú: Jomfruturen med Austral 59 SLA–IGR: Ein tur i E190 60 Eit fuktig klima: Vatn, vatn, vatn 61 Dag 19: Sundag 4/3-18: Jungeltaxi 62 Dag 20: Måndag 5/3-18: Eksotisk fauna 63 Dag 20: Måndag 5/3-18: Æ bli’ pessatrængt! 64 Dag 20: Måndag 5/3-18: Mat og overnatting i IGR 65 Med fly frå Puerto Iguazú til Buenos Aires: Nok ein transportetappe 66 IGR–AEP: Siste innanrikstur i Argentina 67 Harald, du er konge! Å Sonja, din stil og din sjarm! 68 Dag 21: Tysdag 6/3-18: Å leve som ein konge 69 Dag 22: Onsdag 7/3-18: Vår siste time er nær 70 Eit etterlengta møte: Lufthansa – her er vi! 71 Innsjekk og lounge på EZE 72 EZE–FRA: Sørvis om bord 73 FRA–OSL og OSL–TRD: To transportetappar 74 Argentina: Nokre oppsummerenda ord
Kvifor Argentina? - Litt om planleggingsfasen Når to karar har for mykje fri, så lokkar det å ta turen til eit framand land og sjå seg omkring. Frå kvar av oss vart det lagt inn eitt krav: Reisefølgjet ville dra til eit land som byrja på A og eg ville dra til eit land sør for ekvator. Ettersom Angola aldri dukka opp i diskusjonen, stod valet mellom Australia og Argentina. For to år sidan var vi på New Zealand og difor tenkte vi at Argentina måtte bli ein bra kontrast. Som sagt, så gjort: Vi bestilte oss ein trevekers tur til Sølvlandet (som er det Argentina betyr). Dagen før eg reiste frå Aust-Finnmark, såg det omtrent slik ut: Ikkje for det, det ser slik ut her no òg. Einaste forskjellen er at biletet er tatt i rundt –25 grader. No er det vel rundt –5. Dette blir eit slags multimediereisebrev med tekst, bilde og lyd. Det er utruleg kva ein kan få til med moderne teknologi i våre dagar! Tanken er å dele opplevingar frå turen samt gi nokre tips til andre som ønskjer å ta turen sørvestover. For å setje stemninga: I februar 2018 må dette ha vore den absolutt mest spelte songen i Argentina:
Dette kommer til å bli alt for gøy! Multimedia reisebrev.... Herrejemini, what a time to be alive! DETTE kommer til å bli påskens lesestoff... God tur! C
Korleis ta seg rundt i verdas åttande største land? - Litt om reiseruta Korleis skal vi farte rundt i Argentina? Vi kan jo ta tog, tenkte vi. Feil! Tidlegare hadde landet eit velfungerande jarnbanenett, men det er no redusert – litt overdrive sagt – til nokre pendlartog i og rundt Buenos Aires. Det finst langdistansebussar som tilbyr frakt til ein ganske ok slump pengar, men vi fann ut at den beste løysinga for oss var å fly til utvalde stader og så ha leigebil der. Under ser du reiseruta slik ho til slutt vart: Lista over ting som ein har lyst til å sjå å gjere i Argentina kan fort bli lang. Sidan eg likar ytterpunkt og reisefølgjet likar pingvinar, hamna Ushuaia og Eldlandet veldig tidleg på lista. Eit anna reisemål som hamna tidleg på lista var saltsletta Salinas Grandes nordvest i landet. Ifølgje Googles kartteneste er det småfrekke 3 100 kilometer frå Buenos Aires til Ushuaia. Same kartteneste kunne informere oss om at det frå Ushuaia til Salinas Grandes var tett oppunder 4 200 kilometer. Jau, Argentina er verdas åttande største land. LATAMs A320 og Aerolínas Argentinas’ B737-800 på El Calafate (FTE) Prismessig var ikkje det å fly så dyrt som vi frykta. Ved kjøp av billettar rundt to–tre månader før reisa, kom kvar flytur på rundt 1 000 norske kroner per billett. Meir om det å fly innanriks i Argentina i neste avsnitt.
LATAM eller Aerolíneas Argentinas? - Om å fly «standsmessig» I februar 2018 var det i hovudsak to flyselskap som opererte i Argentina. Med andre ord: Herr Kjos var ikkje heilt på plass enno. Meir om den karen seinare. Det eine selskapet er LATAM, som er resultatet av ei samanslåing mellom det chilenske LAN og det brasilianske TAM og inngår i Oneworld-alliansen. Det andre er Aerolíneas Argentinas, delvis statseigt igjen (etter ein periode på private hender) og medlem i Skyteam-alliansen. Før vi kjøpte billettar, undersøkte vi begge selskapa. Begge opererer ein ganske ordinær flyflåte, LATAM flyg mykje Airbus. Vi kom berre om bord i A320-200. Aerolíneas flyg ei blanding av Airbus og Boeing, førstnemnde på langdistanse. Vi såg stort sett berre B737-800. LATAM og Aerolíneas Argentinas på Aeroparque Jorge Newbery (AEP), som er namnet på innanriksflyplassen i Buenos Aires (i motsetnad til Ezeiza) Ifølgje Internett har Aerolíneas til tider vore plaga av mykje streikeavvikling. Dette var vel kanskje den einaste grunnen til at vi valde LATAM der vi kunne. Det skal seiast at den argentinske økonomien er hakket meir stabil no enn for nokre år sidan, så det er kanskje færre streikar reint generelt. Difor burde vi kanskje ikkje ha vektlagt dette i særleg grad. Prisskilnaden mellom dei to selskapa var marginal. Av og til var LATAM billegast, andre gongar Aerolíneas. Sistnemnde har klårt det største rutenettet internt i Argentina og klårt flest avgangar per dag og til flest destinasjonar. I etterpåklokskapens lys burde vi kanskje ha flyge Aerolíneas litt meir enn vi gjorde. Austral flyg ruter for Aerolíneas, her på El Calafate lufthamn (FTE) For begge selskapa treng du å møte opp rundt to timar før avreise, stå i ei lang kø for å få sjekka inn bagasje seinast 90 minutt før avreise, deretter slå i hel tid utan loungetilgang og så gå om bord i lag med resten av bermen, med mindre du har alliansestatus. Der LATAM opererer med rein økonomiklasse for alle innanriksflygingar, har Aerolíneas både ein businesskabin og ein økonomikabin, jamvel på underbruket Austral Líneas Aéreas som flyg Embraer 190 operer dei med skilje mellom ape- og fiffklasse. Her er det verdt å nemne at LATAM tilbyr eit trådlaust nettverk om bord med tilgang til ei stor mengde filmar og fjernsynsprogram via selskapets eigen app. Dette kostar visstnok ikkje pengar, men du må laste ned appen før du går om bord. Aerolíneas har ikkje dette tilbodet. Meir om korleis våre flyturar var, kan du lese om litt seinare i dette reisebrevet.
Bilkøyring i Argentina, eit dødsprosjekt? - Litt om mysteriet med nødblinklys I reisehandboka mi stod det at å køyre i Buenos Aires var tilnærma det å ha eit dødsønske. Det hadde ingen av oss. I andre delar av Argentina er det visstnok ikkje like skummelt å vere bilist. Rett nok fekk vi begge to dødsangst då drosjesjåføren valde å ignorere 40-sonen gjennom jungelen ved Puerto Iguazú og gjekk inn for at 100 km/t var eit fornuftig fartsval. Køyrekomforten i Argentina kan vere både brillefin og noko mindre god. Spesielt er det mange grusvegar og der kan steinane til tider vere ganske grovkorna. Kort sagt: Utleigefirmaa sa at det var heilt normalt med ein del skrammer på bilane. Vi prøvde å unngå å lage nye… Vi opplevde det som ganske lett å navigere i Argentina. Reisefølgjet lasta ned kart til mobiltelefonen før avreise frå Noreg og vips hadde vi GPS utan å måtte betale for det og utan å måtte bruke datatrafikk. Bortsett frå at fartsgrenser blir ignorert over ei låg sko (dobbel fart er ikkje uvanleg), at dobbelttrekt midtlinje heilt fint kan kryssast om du skal køyre forbi nokon og at motgåande trafikk kan finne på å bruke litt av fila di, spesielt i svingar og slikt, så er det å køyre bil i Argentina kliss likt bilkøyring her heime. Det er berre éin liten ting som er forskjellig: Bruk av nødblinken. Han brukast til følgjande: – For å signalisere at du har til hensikt å stoppe på vegskuldra eller parkere i byen – For å signalisere at du har tenkt til å svinge av vegen – til høgre eller venstre – For å signalisere at bilen bak deg gjerne kan køyre forbi – sjølv i svinger Kort sagt gir nødblinklys deg carte blanche til å gjere akkurat kva du vil. Desse karane brukte garantert nødblinklysa heile vegen: No har vi gjort oss ferdige med det innleiande pliktløpet. Let's go!
Herlig start! Gleder meg til fortsettelsen! Argentina, inkl. Ushuaia osv. står på bucket-listen her også..
Måtte bare legge ut at dette var gøy. Og det til og med før jeg har lest mer enn innledningen! Forrige gang fikk jeg/vi lyst til å reise til New Zealand, og gjorde det. Risikerer nok tilsvarende smitteeffekt nå også.
Guideboka mi nemnde berre Buenos Aires spesielt som eit dødsprosjekt. Vi såg ganske mange på tohjuling. Dei fleste hadde eit svært avslappa forhold til hjelmbrukt, så då må det jo vere veldig trygt på tohjuling i Argentina... Det skal seiast at dei tohjulingane eg siktar til her ikkje var motorsyklistar, men mopedistar. Eg skal ikkje ha noko formeining om kor trygt eller utrygt det er med MC i Argentina, men det er veldig mange vegar som er gruslagt. Det er kanskje ikkje direkte ypparleg når ein er ute på to hjul i svingen...
Med det in mente skal eg sørgje for å skrive eit reisebrev som ikkje blir altfor fristande. Eller, eg skal i alle fall prøve Takk for det! Vi hadde ein fin tur, så det er berre å finne ei tidsluke for reise til den kanten av verda
Her settes det definitivt en ny og høyere standard for reisebrev! Link til dette reisebrevet legges herved på bucketlista under Argentina..
